Tomasz Zimoch odpowiada Joannie Lichockiej: zostałem dziennikarzem wbrew mojemu ojcu sędziemu

Zawsze szanowałem Tomasza Zimocha za niewątpliwy warsztat dziennikarski, znajomość tematyki sportowej itd. Niestety ostatnio facet zaczął przeginać pałę. I mieszać się do spraw, do których się mieszać nie powinien. Nic dziwnego, że go wyrzucili z radia, z każdej innej firmy czy instytucji wyleciałby za publiczne krytykowanie swoich przełożonych. Mówi się trudno, jako słuchacz Jedynki jakoś przeżyję bez Tomasza Zimocha i jego porywających komentarzy sportowych. Nie ukrywam, że trochę w ostatnich dniach straciłem szacunek do pana Zimocha...

Media publiczne to nie folwark watażki z Żoliborza i jego rokoszan, a jego pracownicy to nie chłopi pańszczyźniani pod batem karbowego... Jeśli tracisz do kogoś szacunek za wyrażenie poglądów, to mogę tylko współczuć twoim znajomym. No i tobie...

Eeee tam. Co pan opowiada. Ojciec może i chiał aby pan zasilił, jak on, system sądowniczy PRL, ale jak przyszło co do czego, to nie chce mi się wierzyć, że pozycja ojca nie miała wpływu na pana zatrudnienie. Ktoś, może o wiele zdolniejszy niestety nie dostał może wtedy szansy. Trochę pokory panie Zimoch.
Może teraz przed olimpiadą i Euro 2016 dostaną szanse zdolni ludzie z których kiedyś wyrosną prawdziwe gwiazdy

wielka strata dla wymiaru, a szczególnie TK