Jak prezentowane są newsy na świecie? Polscy widzowie przeżyliby szok

Styl prezenterów i reporterów polskich programów informacyjnych oraz publicystycznych jest konserwatywny. Ekstrawagancja, nietypowe fryzury nie są mile widziane. Osobom „wizyjnym” często przysługuje kilka tysięcy złotych rocznego budżetu na ubrania. W jednej ze stacji to blisko 10 tys. zł. Zakupy są dokonywane najczęściej w towarzystwie stylistki. Zabronione jest noszenie zbyt wyzywających rzeczy, pstrokacizny. Najczęściej dziennikarze chodzą więc w stonowanych kolorach. Mężczyźni są pod krawatem, w marynarkach, w koszulach o jednolitym kolorze. Dziennikarze nie mogą odwracać uwagi od treści, które prezentują.  Szefowie programów informacyjnych szukają osób wyglądających naturalnie. Botoks nie jest akceptowany. Na wizji występują przede wszystkim 20 i 30-latkowie. Starsi częściej pojawiają się w roli gospodarzy programów publicystycznych. Choć trwa epidemia, to prezenterzy nie noszą maseczek.

„Francuski szyk”

O to jak powinni wyglądać prezenterzy i reporterzy spytaliśmy Telewizję Polską, Polsat i TVN Grupę Discovery. Tylko ta ostatnia firma nie odpowiadała. - Obowiązują zasady dobrego smaku. Ja mam obsesję na punkcie prostoty i francuskiego szyku i staram się je wdrażać. Im prościej i skromniej, tym lepiej. Bez szaleństwa kolorystycznego - mówi portalowi Wirtualnemedia.pl Dorota Gawryluk, dyrektor ds. informacji i publicystyki w Telewizji Polsat.

- Prezenterzy i reporterzy Telewizji Polskiej korzystają z porad i wskazówek stylistów, którzy śledzą trendy w modzie, jakie obowiązują w innych telewizjach, zwłaszcza krajów bliskich nam kulturowo. Dominuje styl business i business casual, w zależności od miejsca i okoliczności relacji. Strój dziennikarzy informacyjnych nie powinien rozpraszać widzów, dla których najważniejsza jest informacja. W Telewizji Polskiej obowiązują regulacje wewnętrzne w zakresie audycji informacyjnych, które zawierają wytyczne dotyczące m.in. stylizacji dziennikarzy oraz rekomendowanych kierunków szkoleń w tym zakresie. Telewizja Polska organizuje konsultacje i warsztaty dla dziennikarzy informacyjnych w celu podnoszenia ich kompetencji zawodowych, w tym również dotyczących ich stylizacji, dykcji, czy pracy przed kamerą. Dobór prezenterów i reporterów zależy głównie od ich doświadczenia i profesjonalizmu - informuje Wirtualnemedia.pl Centrum Informacji TVP.

Amerykański uśmiech

Prezenterów amerykańskiej telewizji można łatwo rozpoznać po uśmiechu. Uśmiechają się wyjątkowo często. Nie zawsze naturalnie, prezentując idealnie białe zęby. Programy informacyjnie w przeciwieństwie do polskich są przerywane reklamami. Zdarza się, że po jednym live albo materiale, prezenterzy żegnają się uśmiechem, zapowiadając blok reklamowy.

Zobacz także: Telewizja w USA traci widzów w prime-time. Efekt pandemii i streamingu

Czołowe sieci telewizyjne ABC, CBS, Fox i NBC dbają o to, żeby na wizji występowali przedstawiciele wszystkich ras: biali, czarnoskórzy i Amerykanie pochodzenia azjatyckiego. Dziennikarze nie muszą zachowywać konserwatywnej elegancji. Częste są kraciaste koszule u reporterów i prowadzących programy. Często są starsi niż ich polscy odpowiednicy. Na przykład David Martin, korespondent sieci CBS ds. bezpieczeństwa narodowego z Pentagonu ma 78 lat. W USA dziennikarze ze statusem „senior white house correspondent” mają przeważnie przynajmniej 40 lat. Jeszcze kilka lat temu polskie telewizje informacyjne do parlamentu wysyłały stażystów lub asystentów. Często zaraz po 20 roku życia. Nad Wisłą dominują dziennikarze telewizyjni ze szczupłą sylwetką. W USA można oglądać wielu okrąglejszych.

Poszczególne sieci najczęściej do późnych godzin popołudniowych nadają programy informacyjne. Dotyczą spraw ogólnokrajowych i lokalnych, bo ABC, Fox , CBS i NBC mają swoje lokalne mutacje, obejmujące zasięgiem część stanu. Najczęściej poruszanym tematem jest ostatnio pandemia koronawirusa. Nie brakuje jednak relacji z lokalnych wydarzeń kryminalnych, pożarów czy pościgów. Wieczorem na antenie lokalnych oddziałów poszczególnych sieci najczęściej można oglądać programy rozrywkowe, a w weekend transmisje sportowe. W blokach reklamowych najczęściej pojawiają się spoty krajowych i lokalnych restauracji, firm ubezpieczeniowych, usług adwokackich, przychodni i szpitali, samochodów, sklepów z meblami czy firm wymieniających okna.  Tematy dotyczące wydarzeń na świecie łatwiej znaleźć w ogólnokrajowych CNN czy Fox News.

Prowadzący w maseczkach

Amerykańskie programy informacyjne nie są jedynymi, które mogą bardzo zaskoczyć Polaków. Na Słowacji zarówno w publicznej telewizji RTVS, jak i w prywatnej Markizie programy informacyjne są prowadzone maseczkach. Takie postawy ze strony prezenterów mają przekonać naszych południowych sąsiadów, aby nosili maseczki w miejscach publicznych. W maseczkach są też prowadzone programy informacyjne w Tajlandii.

Zobacz także: Ministerstwo zdrowia apeluje o zdalną pracę. Redakcje i tak to robią

W australijskich mediach temat koronawirusa gra pierwsze skrzypce. Jeszcze kilka miesięcy temu, kiedy zakażeń było mniej, dziennikarze miejscowej ABC News przygotowywali wejścia na żywo na temat pojedynczych zgonów. Mimo takiego podejścia, prezenterzy stacji nie noszą maseczek. Wyróżnia ich bardzo luźne podejście do prezentowania informacji. Na przykład prezenter pogody występuje w pstrokatej koszuli wpuszczonej w spodnie, co podkreśla jego figurę. Podczas serwisu sportowego w oczy rzucają się nie wyniki meczów, tylko charakterystyczne wąsy prowadzącego.

W Kanadzie z hidżabem, w Egipcie nie

Programy informacyjne z Ameryki Łacińskiej wyróżniają się bardziej skąpym niż w Europie ubiorem prezenterek. Tak jest między innymi w Peru (TV Peru Noticias), Argentynie (TV Publica) i Brazylii (Band News). Wiele z nich występuje z odsłoniętymi ramionami. Na półkuli południowej trwa obecnie lato.

Zupełnie inaczej wygląda sytuacja w Kanadzie. W 2020 roku publiczny nadawca Canadian Broadcasting Corporation poinformował, że Ginella Massa zostanie gospodarzem programu w prime time. Od roku CBC News prowadzi w hidżabie program „Canada Tonight”.

W Egipskiej telewizji do 2012 roku prezenterki i reporterki nie mogły występować w hidżabach. Później zakaz na krótko zniosło Bractwo Muzułmańskie. Po utracie przez to ugrupowanie władzy znów trudno znaleźć egipską prezenterkę w tradycyjnym dla muzułmanów nakryciu głowy. Przed rokiem wobec jednego z nadawców odpowiednik Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji wszczął postępowanie grożące karą. Jedna z dziennikarek stwierdziła bowiem, że „kobiety w hidżabach są o wiele lepsze” niż bez nich. Za to w Afganistanie, gdzie do władzy wrócili Talibowie trudno zobaczyć w telewizji jakąkolwiek kobietę. Dominują mężczyźni w turbanach.

Zobacz także: Pierwsza modelka w hidżabie na okładce brytyjskiego „Vogue”

W przypadku holenderskiej telewizji publicznej, dużym zaskoczeniem może być specjalna wersja sztandarowego dziennika dla niesłyszących. Podczas nocnej powtórki osoba używająca języka migowego zajmuje większą część ekranu, całkowicie odwracając uwagę od prezentera i emitowanych materiałów. W wielu krajach, jak na przykład w Australii każda konferencja znanego polityka jest opatrzona tłumaczem migowym. Często bardziej widocznym aniżeli przemawiający podczas konferencji.