Nie żyje Tomasz Truskawa ze Stowarzyszenia Wolnego Słowa

Tomasz Truskawa zmarł w nocy ze środy na czwartek. W mediach społecznościowych poinformował o tym jego przyjaciel Cezary Miżejewski.

- Od dwóch lat ciężko chorował. Choroba powodowała zanik mięśni. Najpierw przestał chodzić, potem się ruszać, a na koniec nie mógł już mówić. A jednocześnie był w pełni świadomy. Obiecałem Mu że zostanie w domu do końca. Załatwiliśmy wszystko co się dało i jak się dało. Miał też chwilę satysfakcji - opisał.

Miżejewski przypomniał, że w styczniu br. Tomasz Truskawa został odznaczony Orderem Odrodzenia Polski i Krzyżem Wolności i Solidarności. - Niestety załamanie zdrowotne kilka miesięcy temu spowodowało, że musiał być podłączony do tak wielu urządzeń, że stało się to niemożliwe. Dlatego musiał znaleźć się w zakładzie opiekuńczo-leczniczym. Myśleliśmy że na jakiś czas. Niestety śmierć była szybsza - dodał.

- Przepraszam Cię Tomku, że nie mogłem dotrzymać obietnicy. Pamiętam jednak, jak mówiłeś że choroba postępuje, ale nie tak szybko jak byś chciał. Dziś jesteś wolny od trosk i nie męczysz się w nieruchomym ciele. Żegnaj Tomku. Do zobaczenia - podkreślił.

Tomasz Truskawa w okresie PRL był zaangażowany w opozycję solidarnościową. Był członkiem m.in. Konfederacji Niezależnej Młodzieży Polskiej i Związku Młodzieży Demokratycznej. Pracował m.in. jako składacz, introligator, redaktor, drukarz i koordynator kolportażu wydawnictw podziemnych. Wiele razy był zatrzymywany, przesłuchiwany i karany grzywny.

- Zatrzymania, areszty, rewizje i wiele działań. Organizował też NZS na WDiNP Uniwersytetu, chcąc udowodnić że to równie opozycyjny wydział jak zadzierający nos działacze z historii czy prawa.. Założył podziemne pismo wydziałowe NZS o przewrotnej nazwie „Czekista” - przypomniał Cezary Miżejewski.

Po 1989 Tomasz Truskawa był współorganizatorem nowych związków zawodowych i samorządów pracowniczych, organizatorem tzw. akcji antypopiwkowych (przeciwko PPWW – podatkowi od ponadnormatywnych wynagrodzeń), w obronie polskiego budownictwa i przeciwko prywatyzacji PZU. Do 1993 roku był członkiem władz PPS, a do 1999 „Solidarności”.

W latach 1997-2005 był pracownikiem Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej. Od 1999 należał do Stowarzyszenia Wolnego Słowa, przez pewien okres był w jego zarządzie.