„Café de flore” w kinach od 19 października

Jean–Marc Vallée, francusko-kanadyjski pisarz i reżyser, w Polsce znany i bardzo ceniony jest za sprawą dwóch filmów: „C.R.A.Z.Y” i „Młoda Wiktoria”. W jego najnowszym filmie „Café de Flore” opowiedział dwie historie o miłości  i o ludziach rozdzielonych przez czas i miejsce, ale połączonych w sposób głęboki i tajemniczy. Atmosferyczny, fantastyczny, tragiczny i niosący nadzieję film jest kroniką losów Jacqueline ( w tej roli Vanessa Paradis), młodej matki, wychowującej syna z zespołem Downa w latach 60. w Paryżu, i Antoine’a (Kevin Parent), niedawno rozwiedzionego popularnego DJ-a, mieszkającego współcześnie w Montrealu. Tym, co łączy te dwie historie, jest miłość – pełna euforii, obsesyjna, tragiczna, młodzieńcza, ponadczasowa.

Reżyser wyznaje, że jego film zrodził się z pragnienia wiary w prawdziwą miłość, z chęci podtrzymania wiary w miłość. „Chciałem zrobić coś romantycznego, a zarazem mocnego, nieomal magicznego. Postanowiłem wyjść od realistycznej opowieści i poflirtować z nadprzyrodzonymi rzeczami…” -  mówił w wywiadach. „Café de Flore” dotyka wątków nieśmiertelności duszy i wiary w istnienie bratnich dusz i przez to jest czymś więcej niż tylko konwencjonalną historią miłosną.

Cechą charakterystyczną twórczości kanadyjskiego reżysera jest przepiękna muzyka. Kiedy Vallée usłyszał utwór Matthew Herberta pod tytułem „Café de Flore”, postanowił, że musi się znaleźć w jego następnym filmie. Jak przyznaje, w swoich filmach w pewien sposób oddaje hołd swoim rock&rollowym idolom, jak Degolas i The Cure, Pink Floyd i Matthew Herbert. „W „Café de Flore” starałem się uchwycić istotę muzyki, tę jakość, która sprawia, że ??chcemy żyć i kochać, tworzyć i być kreatywnym, a także na tyle dzikim, by powiedzieć „Chrzanić wszystko”. Starałem się być jak DJ z tego filmu, tnąc i łowiąc obrazy i ostatecznie łącząc pięć różnych żyć. To nie jest łatwe do wyjaśnienia. Nawet dzisiaj, kiedy patrzę na mój film, myślę: „Czy mi się udało? Czy to, co próbowałem przekazać muzyką, działa?”. Nie jestem pewien, ale naprawdę się starałem”. – szczerze wyznaje Vallée. 

„Café de Flore” wymyka się tradycyjnym normom postrzegania kina. Jest nowatorski i nietuzinkowy. Warto spojrzeć na ten film z nieco innej perspektywy, co doradza krytyk australijskiego portalu SBS, Peter Galvin: Zabawny, świadomie dziwny, głęboko emocjonalny, umiejscowiony poza czasem i przestrzenią „Café de Flore jest filmem-zagadką. Oglądając go, można stać się przez chwilę zagubionym i sfrustrowanym, niepewnym, dlaczego i gdzie się jest, ale doświadczenie z filmu jest tak zmysłowe, a postaci tak żywe i autentyczne, że to naprawdę nie ma znaczenia. (…) Film Vallée jest jak muzyka – to rzecz serca, a nie rozumu. Sugeruje, że czasami dobrze jest nie zastanawiać się nad sensem, ale po prostu czuć.

„Café de Flore” pojawi się w kinach od 19 października.

Dystrybutorem filmu jest Vivarto.