Po krytyce blogerki Hafiji "Zwierciadło" przeprasza za wywiad, w którym o dziecku powiedziano "potwór"

W miesięczniku dla kobiet "Zwierciadło"  ukazał się wywiad ze znanym psychoterapeutą i psychologiem Wojciechem Eichelbergerem.

Ekspert został zapytany o to, do jakiego wieku spanie z dzieckiem w jednym łóżku się sprawdza, na co padła odpowiedź: "(…) w okresie karmienia wspólne legowisko naprawdę się sprawdza. Trzeba znaleźć złoty środek między potrzebami dziecka a naszymi, żeby też nie wychować potwora, który nas terroryzuje". Ekspert stwierdził także, że karmienie piersią "nie powinno trwać dłużej niż rok", do czasu gdy dziecku zaczną rosnąć zęby.

Cytowany fragment wywiadu zamieściła na swoim fanpage popularna blogerka Hafija - Agata Aleksandrowicz - od wielu lat edukująca w tematyce laktacyjnej.

"I wtedy w  "Zwierciadło" takie bzdury... czy to tak dużo, nie opowiadać o rzeczach, na których się nie znamy? Serio?" - napisała Hafija.

"Zwierciadło" krytykowane za wywiad z Eichelbergerem

Pod jej postem pojawiło się wiele wypowiedzi krytykujących "Zwierciadło" i zamieszczony wywiad. " "O matko. Jak można w artykule użyć takich słów o dziecku "potwór który nas terroryzuje", "Ale żenada", "Takie bzdury nie powinny być publikowane w takim miesięczniku" - pisały oburzone czytelniczki blogerki.

Po fali krytyki, magazyn "Zwierciadło" zamieścił wyjaśnienie pod postem Hafiji. "Dziękujemy za czujność i wywołanie dyskusji w ważnej sprawie, jaką jest karmienie piersią. W artykule pada stwierdzenie sugerujące, że nie powinno ono trwać dłużej niż rok. Otóż to wypaczający nasze intencje skrót myślowy, za który przepraszamy. Wszelkie kwantyfikatory, a zwłaszcza określenie „powinno się” w odniesieniu do karmienia piersią, są niedobre".

Redakcja poprosiła także Wojciecha Eichelbergera o odniesienie się do krytycznych uwag czytelniczek Hafiji. "(…) żałuję, że słowo „potwór” nie zostało w tekście wzięte w cudzysłów, bo użyłem w tym wypadku zwrotu z języka codziennego a nie naukowego. Niemniej używając tego słowa chciałem zwrócić Czytelniczkom uwagę na konieczność stopniowego stawiania dziecku granic w sytuacjach, gdy narusza lub/i nadużywa rodzicielską przestrzeń (łóżko, miejsce i narzędzia pracy, toaletę i łazienkę), czas zarezerwowany dla rodziców, a także granice rodzicielskiego ciała" - napisał psychoterapeuta.